نوشتن برای اکثر مردم آسان نیست. این یک کار بسیار پیچیده و سخت است که مستلزم انجام همزمان تعدادی مهارت است. این نویسندگان نوشته‌هایی را تولید می‌کنند که کوتاه‌تر، ساده‌تر و از نظر کیفیت کلی ضعیف‌تر است. پاراگراف آنها بسیار کوتاه است و بدون برنامه ریزی یا تجدید نظر تکمیل شده است. علاوه بر این، آنها به تدریج نگرش منفی تری نسبت به نوشتن نشان داده اند.

نوشتن کار سختی است و نویسنده برای انجام آن به خوبی باید این فرآیند پیچیده را خود تنظیم کند. بخش بزرگی از مهارت در نوشتن، توانایی نظارت و هدایت فرآیندهای ترکیب و انشاء خود است. حتی نویسندگان حرفه ای نیز هنگام نوشتن از استراتژی استفاده می کنند و مقدار قابل توجهی از زمان را برای برنامه ریزی، جمع آوری اطلاعات، یادداشت برداری، دیدن، مشاهده، بررسی و مطالعه صرف می کنند.

یک نویسنده ماهر ممکن است در استفاده از استراتژی های مورد نیاز برای نوشتن موثر مشارکت کند. مربیان آموزش عمومی و ویژه تلاش می کنند تا اطمینان حاصل کنند که همه فراگیران قادر به تکمیل اجزای نوشتاری مورد نیاز هستند.

مربیان و معلمان نگران انتخاب فراگیران کلاس خود در گروه‌های آزمایشی تصادفی انتخاب شده توسط ایالت برای آزمون هستند. این نویسندگان هفته‌ها قبل از تاریخ‌های واقعی آزمون برای تست تمرینی اقدام می کردند. اما اغلب آثار این نویسندگان معادل پاراگراف هایی بود که توسط یک همتای متوسط نوشته شده بود.

یکی از رویکردهای موفق پرورش نویسنده خود تنظیم است که بر توسعه استراتژی های انشایی و خودتنظیمی در کنار هم تمرکز دارد. پرورش نویسنده خود تنظیم، که شامل تعبیه رویه‌های خودتنظیمی (مثلاً خودآموزی، تعیین هدف، نظارت بر خود و تقویت خود) در توسعه استراتژی نوشتن است، استفاده از استراتژی‌ها را خودکار، روان و انعطاف‌پذیر می کند. این شاگردان می توانند راهبردهای نوشتاری خود را به اندازه کافی درونی و تعمیم دهند تا یک کار نوشتن ناآشنا را با موفقیت در طول تست تمرینی انجام دهند. این نویسندگان ساختاری را یاد می گیرند که یک «ترفند» برای نوشتن دارد.

اگرچه نویسندگان دچار اختلالات نوشتاری بیشترین بهره را از رویکرد پرورش نویسنده خود تنظیم می برند، اما مشکلات نوشتن به نویسندگان با نیازهای ویژه محدود نمی‌شود. نوشتن برای اکثر مردم آسان نیست. این یک کار بسیار پیچیده و سخت است که مستلزم انجام همزمان تعدادی مهارت است.

نویسندگان باید با حفظ تمرکز بر سازمان کلی، شکل و ویژگی‌ها، اهداف و مقاصد و نیازها و دیدگاه‌های مخاطب، درباره قوانین و مکانیزم تامل کنند. بخش بزرگی از مهارت در نوشتن، توانایی نظارت و هدایت فرآیندهای ترکیب و انشاء خود است. نوشتن کار سختی است و نویسنده برای انجام آن به خوبی باید این فرآیند پیچیده را خود تنظیم کند. نویسندگان ماهر می‌توانند از استراتژی‌هایی برای کمک به انجام وظایف نوشتاری خاص استفاده کنند.

نویسندگانی که مشکلات قابل توجهی را در نوشتن تجربه می کنند، این کار را نمی کنند. آنها ممکن است ندانند چگونه رفتار خود را قبل، در حین و بعد از نوشتن خود تنظیم کنند. علاوه بر این، نویسندگانی که مشکلات نوشتن دارند، اغلب دانش مهمی از فرآیند نوشتن ندارند و در تولید ایده‌ها و انتخاب موضوعات مشکل دارند. رفتار بیان دانش این نویسندگان اغلب جایگزین برنامه ریزی می شود، مخاطب و موضوع را نادیده می گیرد و در سازماندهی متن و توسعه اهداف بلاغی دخالت می کند. این فرآیند بازیابی و نوشتن مانند یک برنامه خودکار و کپسوله شده، عمدتاً بدون کنترل ذهنی عمل می کند. اگرچه این یک فرآیند بدون فکر نیست، اما تا حد زیادی یک فرآیند خطی، با اندک تعامل بازگشتی است.

نویسندگان همچنین ممکن است مشکلاتی را در نگرش ها، باورها و احساسات در مورد نوشتن تجربه کنند. شکست، شک به خود، درماندگی آموخته شده و خودکارآمدی و انگیزه ضعیف بر توانایی دانش آموز برای نوشتن خوب تأثیر منفی می گذارد. علاوه بر این، ویژگی‌های دیگری مانند تکانشگری، مشکل در حافظه یا سایر جنبه‌های پردازش اطلاعات، درگیری و تداوم کم کار، کاهش ارزش یادگیری و بهره‌وری پایین، ممکن است توانایی نوشتن نویسندگان را تضعیف کند. نویسندگان با این ویژگی‌ها به آموزش نوشتاری نیاز دارند که به آنها کمک می‌کند هدف‌گرا، مدبرتر و متفکرتر شوند. آنها نه تنها در توسعه مهارت ها به حمایت نیاز دارند، بلکه در توسعه استراتژی های ترکیبی و انشاء، درک در مورد فرآیند نوشتن، و نگرش های مثبت در مورد خود به عنوان نویسنده نیاز به حمایت دارند.

پرورش نویسنده خود تنظیم که چند دهه پیش توسعه یافته است، ثابت کرده است که ابزاری موثر برای بهبود پیشرفت نوشتاری نویسندگانی با عملکرد نوشتن پایین است. استراتژی های ترکیب و مکانیسم های خودتنظیمی تعبیه شده به ویژگی های عاطفی، رفتاری و شناختی نویسندگان خود تنظیم می پردازد. پرورش نویسنده خود تنظیم تحقیقاتی را که بر رشد و یادگیری شناختی، رفتار، و نقش انگیزش و عاطفه در یادگیری و رشد متمرکز شده است، ادغام می کند.

پرورش نویسنده خود تنظیم یک رویکرد انعطاف پذیر و قابل تغییر است که سبک ها و نیازهای مربی و دانش آموز را برآورده می کند. و به طور تجربی در مطالعات اجرا شده در گروه‌های کوچک و کل کلاس‌ها و در جلسات تدریس خصوصی توسط مربیان پیش از خدمت و ضمن خدمت تأیید شده است. به نظر می رسد که پرورش نویسنده خود تنظیم نه تنها در نوشتن، بلکه در ریاضیات و خواندن نیز یک روش آموزشی قدرتمند است. و می توان آن را به طور موفقیت آمیزی با روش های دیگر، مانند کارگاه نویسندگان، ادغام کرد.

توسعه استراتژی های خودتنظیمی برای کمک به نویسندگان برای تبدیل شدن به یادگیرندگانی روان، مستقل، خودتنظیم و هدف‌گرا طراحی شده است. پرورش نویسنده خود تنظیم از سه طریق می تواند به نویسندگان کمک کند. اول، استفاده از استراتژی به نویسندگان در توسعه دانش در مورد فرآیند نوشتن کمک می‌کند و در نتیجه مهارت‌هایی را که نویسندگان برای برنامه‌ریزی، نوشتن، بازنگری و ویرایش مؤثر نیاز دارند، افزایش می‌دهد. در مرحله بعد، نویسندگان در توسعه رویه‌های خودتنظیمی مورد نیاز برای نظارت و مدیریت نوشتار خود حمایت می‌شوند. در نهایت، توسعه نگرش مثبت در مورد نوشتن و دیدگاه خود به عنوان نویسنده حمایت می شود. پس از کار بر روی فرآیند پرورش نویسنده خود تنظیم، بهبود در کیفیت، طول، مکانیزم، و ساختار ترکیبات معمولی و ضعیف نویسندگان و همچنین نگرش‌ها و باورهای آن‌ها در مورد نوشتن، در طول زمان و در میان موقعیت های تعمیم یافته حفظ شده است.

پرورش نویسنده خود تنظیم استراتژی های نوشتن را با استراتژی های خود تنظیمی ترکیب می کند. هدف آموزش راهبردهایی است که نویسندگان برای نوشتن نیاز دارند و در عین حال از آنها برای ایجاد انگیزه حمایت می شود. در نظر گرفتن نیازهای خاص هر دانش آموز در این رویکرد مرکزی است. می توان از آن برای کل کلاس، گروه های کوچک و نویسندگان منفرد از کلاس دوم تا آخر دبیرستان و دانشجویان دانشگاه استفاده کرد. پرورش نویسنده خود تنظیم شامل آموزش صریح موارد زیر است:

استراتژی های عمومی و خاص نوشتن، مانند: استفاده از واژگان مناسب، توجه به خواننده مورد نظر، ایجاد مقدمه و نتیجه گیری جالب؛ دانش مورد نیاز برای استفاده از این استراتژی ها؛ راه های مدیریت این استراتژی ها؛ فرآیند نوشتن؛ و رفتار فرد به عنوان یک نویسنده خود تنظیم؛ و خودآموزی.

پرورش نویسنده خود تنظیم یک چارچوب کلی برای کار با نویسندگان ارائه می‌دهد که مربی می‌تواند سپس با استراتژی‌های نوشتاری که نویسندگان روی آن کار می‌کنند تطبیق دهد. این شامل شش مرحله است که بسته به نیاز نویسنده می‌توان آنها را مرتب کرد، دوباره ترکیب کرد، بازبینی کرد، اصلاح کرد یا حتی حذف کرد.

مراحل پرورش نویسنده خود تنظیم

در چارچوب پرورش نویسنده خود تنظیم ، شش مرحله اساسی آموزش، راهبردها و مؤلفه‌های خود تنظیمی را معرفی می‌کنند. این مراحل - توسعه و فعال کردن دانش زمینه، بحث در مورد استراتژی، مدل سازی استراتژی، حفظ استراتژی، حمایت از استراتژی، و عملکرد مستقل -به گونه ای طراحی شده اند که برای رفع نیازهای نویسندگان و مربی، بازبینی، مرتب سازی مجدد، اصلاح یا ترکیب شوند. چهار مولفه اساسی خودتنظیمی - خودآموزی، تعیین هدف، نظارت بر خود، خود تقویتی - می توانند برای کمک به نویسندگان در توسعه اکتساب و استفاده از استراتژی به صورت جداگانه ترکیب شوند یا استفاده شوند. پرورش نویسنده خود تنظیم به مربیان اجازه می دهد تا از سطح حمایت (مثلاً آموزش صریح، کشف هدایت شده و/یا کمک شخصی) مورد نیاز برای موفقیت دانش آموز استفاده کنند.

سه ایده کلی اساس پرورش نویسنده خود تنظیم را تشکیل می دهد: فکر کنید، برنامه ریزی کنید، و بیشتر بنویسید.

فکر کنید - چه کسی این را خواهد خواند؟ چرا دارم این را مینویسم؟
برنامه ریزی کنید که چه بگویید - از فضا استفاده کنید (تنظیم، هدف، اقدام، نتیجه گیری و احساسات).
بیشتر بنویسید – تمرین نوشتن استراتژی پایه است.

برای تفصیل مراحل به مقاله بعدی رجوع کنید: مراحل پرورش نویسنده خود تنظیم

پشتیبانی اثربخشی پرورش نویسنده خود تنظیم

مطالعات زیادی در مورد پرورش نویسنده خود تنظیم انجام شده است. بر اساس یک متاآنالیز، این یک رویکرد همه کاره برای بهبود نوشتن انواع مختلف متون، برای کار با نویسندگان در همه سنین، ناتوان یادگیری باشند یا نه، و برای کار با کل کلاس‌ها، گروه‌های کوچک و نویسندگان فردی است. این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که یک مربی کلاسی معمولی که پیشرفت حرفه‌ای را دریافت می‌کند، می‌تواند این رویکرد را اجرا کند. مطالعات دیگر نشان می دهد که رویکرد پرورش نویسنده خود تنظیم می تواند برای نویسندگان دارای ناتوانی یادگیری برای بهبود نگرش نویسندگان نسبت به نوشتن استفاده شود. همچنین نشان داده شده است که کیفیت تولیدات مکتوب، دانش در مورد نوشتن، زمان صرف شده برای برنامه ریزی یک ترکیب و طول انشاء را افزایش می دهد.

ویژگی های پرورش نویسنده خود تنظیم

مربی از تمام شش مرحله برای آموزش این استراتژی استفاده می کند. با این حال، مربیان می توانند این مراحل را در صورت نیاز تطبیق دهند. یک مربی ممکن است از مدل کامل مرحله به مرحله در کلاس استفاده کند، در حالی که دیگری ممکن است مراحل را حذف یا ترکیب کند. برخی از مربیان ممکن است از همه مراحل و مؤلفه‌ها در مورد برخی از نویسندگان استفاده کنند، اما برای سایرین که به آنها نیاز ندارند، نه. پرورش نویسنده خود تنظیم را می توان به طور موثر در هر کلاس درس اجرا کرد زیرا این روش انعطاف پذیر است و نیازهای فردی و/یا گروهی را برآورده می کند. با این حال، چندین ویژگی توسط مربیان و محققین به عنوان عوامل حیاتی برای اجرای موثر شناسایی شده است.

اول، به پیش بینی و برنامه ریزی برای اشکالات یا موضوعات آموزشی که ممکن است مشکل ساز باشند کمک می کند. برای مثال، اگر مربی پیش‌بینی کند که نویسنده یا گروهی از نویسندگان در برابر خود گفتاری مقاومت نشان می‌دهند (که در بین نویسندگان بزرگ‌تر غیرمعمول نیست)، ممکن است به این نویسندگان این امکان داده شود که به جای صحبت با صدای بلند و آرام زمزمه کردن، اظهارات خود را برای خودشان بخوانند. با خودشان، یا در حین کار با یک ضبط صوت صحبت می کنند. یا اگر راهبرد انتخاب شده برای برخی از نویسندگان بسیار دشوار است، ممکن است راه هایی برای شکستن استراتژی بیشتر یا راهبرد ساده تری در نظر گرفته شود. مربیان و نویسندگان همچنین باید از طریق فرآیندی که در آن داربست و حمایت اولیه و مشتاق مربی به تدریج محو می شود و به دانش آموز منتقل می شود، با یکدیگر همکاری کنند. علاوه بر این، آموزش باید به صورت فردی باشد؛ تا حد امکان منعکس کننده ویژگی ها، مهارت ها، نقاط قوت و نیازهای نویسندگان باشد. برای تسهیل تسلط، آموزش باید مبتنی بر معیار باشد تا مبتنی بر زمان. به نویسندگان باید تمام وقت و حمایت لازم برای درونی کردن راهبردهای آموزش داده شود.

یک شبکه حمایتی از مربیان و مدیران همکار که می توانند مشکل را حل کنند و در عین حال موفقیت ها و شکست ها را به اشتراک بگذارند، می تواند برای مربیان استراتژی مفید باشد. مربی باید نیازهای منحصر به فرد رشد دانش آموز را به عنوان یک نویسنده و یادگیرنده خودراهبر برای استفاده کامل از مدل پرورش نویسنده خود تنظیم درک کند.

ارزیابی اثرات

اثرات آموزش راهبردی باید در حین و بعد از آموزش توسط نویسندگان و مربی مورد ارزیابی قرار گیرد. مشارکت نویسنده/مربی در ارزشیابی مستمر می‌تواند احساس مالکیت نویسنده را نسبت به موفقیت تقویت کند، نظارت خود بر پیشرفت نویسنده را تقویت کند و مسئولیت ارزشیابی را که معمولاً به مربی اختصاص می‌یابد کاهش دهد. مربیان باید در تأملات نویسندگان سهیم باشند.

ارزشیابی همچنین باید شامل ارزیابی آموزش مربی، روشهای استراتژی و رویه ها باشد. مربیان باید به استفاده از استراتژی نویسندگان، تأثیرات بعدی بر عملکرد و دیدگاه نویسندگان در مورد اثربخشی و سودمندی استراتژی توجه داشته باشند. نویسندگان با استفاده از خود نظارتی می‌توانند نوشته‌های خود را ارزیابی کنند؛ و تعیین کنند که آیا هر مرحله از استراتژی طبق معیار تکمیل شده است یا خیر. نظارت مربی از طریق مشاهده و بحث کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که نویسندگان استراتژی را اجرا می کنند و تغییرات ایجاد شده توسط دانش آموز در استراتژی مفید است.

باید از نویسندگان خواسته شود که هدف استراتژی را همراه با کاربرد آن و هرگونه تغییری که برای موقعیت های دیگر لازم است به اشتراک بگذارند. تعمیم و نگهداری باید نه تنها توسط مربی دانش آموز، بلکه توسط سایر مربیان کلاس درس/محتوا تأیید شود.

از نمونه کارها می توان برای سازماندهی بسیاری از مؤلفه های ارزشیابی آموزش استراتژی استفاده کرد. در طول فرآیند ارزشیابی، مربی این فرصت را دارد که دانش آموز را به عنوان یک نویسنده و یادگیرنده به رسمیت بشناسد. در همان زمان، دانش آموز می آموزد که نوشتن یک فرآیند بازتابی است و فعالیت طولانی مدت توسعه مهارت های نوشتاری به اندازه محصولات نوشتاری فعلی مهم است.

نکات و ملاحظات

اجرای دستور العمل توسعه استراتژی خودتنظیمی مؤثر نیازمند سرمایه گذاری در زمان و تلاش مربی است. مربیان تازه کار گزارش می دهند که شروع با آموزش راهبردهای انتخاب شده و اثبات شده مفید است. استراتژی ها باید در طول زمان و عمیق آموزش داده شوند تا نویسندگان فرصت درک، حفظ و تعمیم آنچه را که آموخته اند داشته باشند. نویسندگان باید در توسعه و انتخاب روش های استراتژی، اهداف آموزشی و ارزشیابی مشارکت داشته باشند. مشارکت فعال نویسندگان در ایجاد و اجرای استراتژی‌هایی که باید در موقعیت‌های دیگر اعمال شوند، می‌تواند عملکرد را در سراسر تنظیمات افزایش دهد. به طور مشابه، خودآموزی زمانی مؤثرتر است که توسط دانش آموز به قول خود دانش آموز ساخته شود.

در نهایت، به منظور تسهیل رشد در استفاده از استراتژی توسط نویسنده، همه مربیان نویسنده باید به طور مشترک از استفاده و توسعه استراتژی در سراسر موضوعات و کلاس‌های درس حمایت کنند. اگر نویسندگان در توسعه استراتژی‌های نوشتاری در بین کلاس‌ها، ژانرها و محیط‌ها حمایت شوند، مجموعه قدرتمندی از استراتژی‌های نوشتن و خودتنظیمی در اختیار آنها قرار خواهد گرفت. استفاده از این راهبردها در بین نمرات و خواسته های نوشتاری، رشد نویسندگان را به عنوان یادگیرندگان استراتژیک مادام العمر افزایش می دهد.

مقاله بعدی را هم ملاحظه کنید: مراحل پرورش نویسنده خود تنظیم

نوشتن

محمود دلیر عبدی نیا Mahmood Dalir Abdinia چهارشنبه 28 شهریور 1403 ساعت 15:27