پنج شنبه - 08 خرداد 1404
مجله اینترنتی روان تنظیم
مجله تخصصی روانشناسی تربیتی شناختی
فراشناخت
مدل سیستمی فراشناخت
مدل بهبود تفکر هارتمن و استرنبرگ
بخش سوم
تکنیک ها و راهبردهای فراشناختی - ادامه
ارزیابی و تجزیه و تحلیل خطا
در توسعه دانش و مهارتهای فراشناختی دانشآموزان در بیشتر کلاسها فرصتهای متعددی برای دانشآموزان وجود دارد که از معلم در مورد تسلط خود بر مفاهیم و مهارتهای درسی اطلاعات کسب کنند. دانشآموزان باید تشویق شوند تا درباره بازخوردهایی که دریافت کردهاند، نحوه تفسیر بهترین بازخورد، و نحوه استفاده از آن برای بهبود عملکرد آیندهشان فکر کنند.
با این حال، ارزشیابی زمانی مؤثرتر است که شامل خودنظارتی و خودارزیابی فراگیران نیز باشد تا بتوانند یادگیری خود را مدیریت کنند. یکی از روش هایی که برای ترویج خودنظارتی و خودارزیابی فراگیران استفاده می شود، تحلیل خطا است.
دانش فراشناختی در مورد تجزیه و تحلیل خطا شامل دانش بیانی، دانش شرطی/زمینه ای، دانش رویه ای می شود:
در هر سه مرحله، فراگیر باید به جای تمرکز بر علل کلی خطاها، مانند مطالعه نکردن کافی، بر محتوای خاص مرتبط با خطاها تمرکز کند. تحلیل اولیه کیفیت تجزیه و تحلیل خطای دانشآموزان نشان میدهد که تولید اطلاعات بیانی برای دانشآموزان نسبتاً آسان است، دانش زمینهای نسبتاً دشوار است، و دانش رویهای برای دانشآموزان دشوارترین است.
روش های تجزیه و تحلیل خطا باید به دانش آموزان آموزش داده شود.
"تحلیل سوال"
دالی و پلی (1997) به فراگیران کمک می کنند تا تجزیه و تحلیل گسترده تری از سؤالات امتحانی انجام دهند تا تفسیر تحت اللفظی؛ زیرا تفسیر محدودتر و تحت اللفظی تر می تواند مطالعه آنها را محدود کند و یادگیری آنها را محدود کند. رویه آنها چهار مرحله دارد: شناسایی موضوعات، درک پاسخ صحیح، درک پاسخ های اشتباه و بیان مجدد سؤال.
پلی و دالی دانشآموزان را تشویق میکنند تا سوالاتی از قبیل "چگونه باید مطالعه میکردم تا بدانم پاسخ صحیح درست است؟" "چگونه باید مطالعه می کردم تا بدانم هر پاسخ اشتباه اشتباه است؟" تمرکز بر موضوع به جای سؤال به فراگیران کمک می کند تا مطالب را عمیق تر درک کنند، بنابراین آنها می فهمند که چگونه ایده ها به هم مرتبط هستند، و بنابراین فراگیران قادر به پاسخ صحیح به سؤالات بیشتر و متفاوت هستند.
نمونه سوالات خودآموزی دانش آموزان برای مدیریت دروس مدرسه
خواندن
برنامهریزی: من از قبل در مورد این موضوع چه میدانم؟ انتظار میرود از این مطالعه چه چیزی یاد بگیرم؟ چقدر باید وقت بذارم تا این را بخوانم؟
نظارت: چیزی هست که من نمیفهمم؟ آیا میتوانم خودم آن را بفهمم؟ کدام ایدهها از همه مهمترند؟ چطور میتوانم مطالبی را که تا الان خواندهام به خاطر بسپارم؟
ارزیابی: آیا همه چیز را فهمیدم و به خاطر آوردم؟ کدام استراتژیهای مطالعه این بار بهترین عملکرد را داشتند؟ چطور میتوانم دفعهی بعد با درک بهتری مطالعه کنم؟
نوشتن
برنامهریزی: هدف از این انشا چیست؟ چه چیزهایی باید در پاراگراف مقدمه نوشته شود؟ چگونه باید این ایدهها را به بهترین ترتیب مرتب کنم؟
نظارت: آیا من تمام نکات اصلیام را با جزئیات شرح میدهم؟ چقدر واضح ایدههایم را بیان میکنم؟ آیا من اشتباه املایی یا دستوری دارم؟
ارزیابی: بهترین چیز در مورد مقاله من چه بود؟ چرا آن اشتباهات املایی و دستوری را مرتکب شدم؟ چطور میتوانم دفعه بعد به بهترین شکل از آن اشتباهات جلوگیری کنم؟
ریاضیات
برنامهریزی: چه چیزی را باید پیدا کنم؟ آیا قبلاً چنین مشکلی را حل کردهام؟ از چه فرمولی باید استفاده کنم؟
نظارت: آیا نمودار من از مسئله درست است؟ آیا از فرمول درستی استفاده میکنم؟ آیا من مرتکب اشتباهات ناشی از بیدقتی میشوم؟
ارزیابی: آیا جواب من منطقی است؟ آیا جواب درست است؟ آیا از روش مناسبی برای حل این مشکل استفاده کردهام؟
مطالعات اجتماعی
برنامهریزی: قرار است کدام دلایل جنگ جهانی دوم را به خاطر بسپارم؟ کدام رویدادهای کلیدی را باید بفهمم؟ چطور میتوانم مطمئن شوم که آنها را برای امتحان انشا به خاطر خواهم سپرد؟
نظارت: آیا من علل سیاسی را با علل اجتماعی اشتباه میگیرم؟ منظور از قانون عرضه و تقاضا چیست؟ آیا من به سوالات مربوط به رویدادهای جاری پاسخهای بهروز میدهم؟
ارزیابی: آیا من تمام علل مهم جنگ جهانی دوم را به درستی تشخیص دادم؟ چه چیز دیگری را باید در بحثم در مورد رویدادهای مهم میگنجاندم؟ از این درس تاریخ چه چیزی یاد گرفتم که برای دنیای امروز کاربرد دارد؟
علوم تجربی
برنامهریزی: چگونه میتوانم تحقیقی را برای آزمایش این فرضیه طراحی کنم؟ متغیرهای حیاتی که باید در نظر گرفته شوند، کدامند؟ کدام متغیرها باید کنترل شوند؟
نظارت: آیا طرح تحقیق به طور معتبر این فرضیه را آزمایش میکند؟ آیا باید رویکرد متفاوتی را امتحان کنم؟ آیا تمام مشاهدات را به طور دقیق ثبت میکنم؟
ارزیابی: طرح آزمایشی من چقدر مؤثر بود؟ آیا نتیجهگیریهای من با نتایج توجیه شدند؟ دفعه بعد چطور میتوانم مشاهدهگر و ثبتکننده دقیقتری باشم؟
روش بلند فکر کردن (تفکر با صدای بلند):
همانطور که در بخش مدل سازی ذکر شد، بلند فکر کردن یک تکنیک عالی برای توسعه دانش و استراتژی های فراشناختی است. وقتی به دانشآموزان فکر کردن با صدای بلند را آموزش میدهیم، دانش فراشناختی استراتژیک را در مورد این تکنیک به آنها ارائه میدهیم تا بتوانند در موقعیتهای مناسب و با رویههای مناسب از آن استفاده کنند. بخش زیر نمونهای مفصل از دانش فراشناختی استراتژیک را ارائه میکند که برای به حداکثر رساندن اثربخشی استفاده از تفکر با صدای بلند به دانشآموزان ارائه می شود.
فکر کردن با صدای بلند چیست؟این تکنیکی است برای بیرونی کردن فرآیندهای فکری فرد در حالی که فرد درگیر کاری است که نیاز به تفکر دارد. متفکر تمام افکار و احساساتی را که هنگام انجام یک کار رخ می دهد با صدای بلند می گوید (مانند حل یک مسئله، پاسخ به یک سوال، انجام آزمایش، خواندن از طریق یادداشت های سخنرانی/کتاب درسی و غیره). این روشی است که می تواند توسط یک معلم کلاس یا معلم خصوصی، دو فراگیر که با هم کار می کنند یا یک فراگیر به تنهایی استفاده شود.
چه زمانی باید فرآیند فکر کردن با صدای بلند اعمال شود؟
چرا باید از فرآیند فکر کردن با صدای بلند استفاده شود؟
چگونه فرآیند فکر کردن با صدای بلند را انجام دهیم:
در کار حل مسئله، افکار خود (ایده ها، تصاویر و غیره) را به کلمات ترجمه کنید و آنها را با صدای بلند بخوانید. بیان شفاهی باید شامل برنامه هایی باشد که چه کاری باید انجام شود، چه زمانی گام های خاصی برداشته می شود، چرا از مراحل استفاده می شود (یا استفاده نمی شود)، و چگونه با هر فکر پیش می رود. به عنوان مثال، من فکر می کنم باید از آن فرمول طولانی و پیچیده ای که چند هفته پیش در مورد آن صحبت می کردیم استفاده کنم.
گوش دادن تحلیلی (حل مسئله زوجی)
چگونه به صورت تحلیلی گوش کنیم:
خلاصه و نتیجه گیری
فراشناخت یک عنصر ضروری یادگیری خودراهبر و خودتنظیمی است. اشکال متعددی از فراشناخت وجود دارد که می تواند در یادگیری تحصیلی و زندگی روزمره استفاده شود. با استفاده گسترده و متنوع، استراتژیها و دانش فراشناختی را میتوان اصلاح کرد و بهطور خودکار در صورت نیاز در عملکرد ماهرانه استفاده کرد. با این حال، از آنجا که همه دانشآموزان فراشناخت را خود به خود توسعه نمیدهند و از آن استفاده نمیکنند، معلمان باید به دانشآموزان آموزش صریح در مورد دانش فراشناختی و راهبردهای فراشناختی ارائه دهند. مهمترین نکته این است که از طریق تمرین خودتنظیمی، فراگیران می توانند کنترل داوطلبانه خود را بر یادگیری خود ایجاد کنند. معلمان میتوانند آگاهی و کنترل دانشآموزان را بر یادگیری با آموزش تفکر، یادگیری، به خاطر سپردن و انجام تکالیف تحصیلی در تمام مراحل قبل، حین و پس از اجرای کار، افزایش دهند. در نهایت، و مهمتر از همه، معلمان باید مکرراً تأکید کنند و از طریق عمل نشان دهند که فراگیران مسئول هستند و می توانند نتایج خود را در آموزش و زندگی روزمره خود کنترل کنند.
مجله اینترنتی روان تنظیم
Online Journal of Ravantanzim
مجله تخصصی روانشناسی تربیتی شناختی
مدیر مسئول: محمود دلیر عبدی نیا
روانشناس تربیتی با دیدگاه شناختی
دانش آموخته دانشگاه تهران
استفاده از مطالب ارائه شده در این پایگاه، صرفا با ذکر منبع آزاد می باشد.