چگونه روال های مطالعه را ایجاد کنیم؟ - مجله اینترنتی روان تنظیم

روال مطالعه-آزمون-استراحت

بهترین توصیه ها در مورد مدیریت زمان، تعیین هدف و چگونگی کسب بهترین نمرات با کمترین تلاش

زمان مطالعه خود را تا حد امکان موفق و لذت بخش کنید. این توصیه ای است که به خوبی به متخصصان، افراد خوداشتغال و هر کسی که پروژه ها و/یا چرخه کاری روزانه خود را مدیریت می کنند، به خوبی منتقل می شود. افرادی که مطالعه و یادگیری جزء بهترین ساعات زندگی آنهاست لذت بخش بودن مطالعه را اعتراف می کنند. شما هم می توانید ساعات مطالعه و خواندن خود را لذت بخش کنید. روال های برنامه ریزی شده مطالعه این کار را برای شما انجام می دهند. عادت های مطالعه سنگ بنای جریان روان و هموار مطالعه هستند. اگرچه عادت خشک و بی روح است اما روالهای برنامه ریزی شده و پویا لذت بخش و کارامد هستند.

عادت مطالعه بسازید و زمان های مطالعه را برنامه ریزی کنید

یکی از دلایل اصلی نمرات ضعیف دانش آموزان ساده است: آنها عادت به مطالعه ندارند. این که بتوانید مرتباً خود را مجبور کنید بنشینید و مطالب لازم را یاد بگیرید، بخش مهمی از تبدیل شدن به یک دانش آموز عالی است. هم زمانی که مطالعه می کنید و هم مدت زمانی که مطالعه می کنید باید تا حد امکان منظم و روتین باشد. آمادگی برای مطالعه و یادگیری زمان گرم شدن ذهن و بدن را کاهش می دهد. این باعث می شود عادت به شروع مطالعه آسان تر شود و در طول زمان تداوم بیابد. کار کردن در یک زمان مشخص هر روز بهترین راه برای انجام این کار است، به عنوان مثال، بین ساعت اولیه هر روز صبح (زمان قبل از کلاس ها به خوبی کارامد است.) البته زمان مطالعه شما به دوره هایی که می گذرانید و سایر تعهدات شما بستگی دارد. کار کردن در ساعات مشخص هر روز به ایجاد عادت مطالعه کمک می کند؛ تمایل کمتری برای به تعویق انداختن و انجام کارهای بی اهمیت وجود خواهد داشت زیرا می دانید چه زمانی باید کار کنید و چه زمانی نباید کار کنید؛ و در نهایت برای مطالعه کردن در این زمان ها اراده بیشتری دارید زیرا ناخودآگاه انتظار دارید از زمان مطالعه خود استفاده کنید.

روال های مطالعه فعال را برنامه ریزی کنید

ایجاد روال مطالعه مشخص به شما امکان می دهد زمان خود را بهتر مدیریت کنید. کار کردن به طور مداوم برای ساعت های طولانی دشوار و ناپایدار است، بنابراین الگوهای منظمی را اجرا کنید که در آنها بین کار و استراحت متناوب باشید. این باکس باید در مقیاس کوتاه باشد تا برای یک الگوی کار/استراحت سخت آماده شوید. آنچه را که برای شما بهتر عمل می کند، آزمایش کنید، زیرا تمرکزهای مختلف برای افراد مختلف متفاوت است. برخی برای وارد شدن به «جریان» فعال مطالعه و یادگیری، یک جلسه کاری طولانی‌تر چهار ساعته را ترجیح می‌دهند، در حالی که برخی دیگر جلسات کوتاه‌تر را ترجیح می‌دهند تا هرگز تحت تأثیر پروژه قرار نگیرند. یک نمونه روال مطالعه کار/استراحت که به خوبی با یک روز عادی مطابقت دارد این است که به مدت 50 دقیقه کار کنید و سپس 10 دقیقه استراحت کنید و هر چهار ساعت یک ساعت استراحت برای یک وعده غذایی داشته باشید. با این حال، قوانین سخت و صریحی وجود ندارد. ممکن است ترجیح دهید هر بار 90 دقیقه کار کنید و سپس 30 دقیقه استراحت کنید. هدف این است که چیزی را پیدا کنید که برای شما خوب است و با شما سازگاری دارد تا بتوانید برای مدت طولانی با تمرکز خوب و حداقل خستگی کار را ادامه دهید. اگر با یک برنامه روتین احساس خستگی می کنید یا از نظر ذهنی بیش از حد تحت فشار هستید، برای چرخه های کوچکتر کار کنید. اگر بعداً قابل انجام به نظر می رسد، همیشه می توانید مدت زمان کار را افزایش دهید. مطمئن شوید که همیشه از یک تایمر استفاده می‌کنید و وقتی به صدا در می‌آید کار را متوقف کنید، حتی اگر تمایل به ادامه کار دارید. اگر در کامپیوتر کار می کنید ساعت آن را در دید خود قرار دهید. وقتی واقعاً در جریان کار هستید و به اصطلاح گرم شده اید، اغلب نمی‌دانید که به استراحت نیاز دارید. خستگی نامحسوس هم می تواند کارایی را کاهش دهد. اگر با این عادت موفق شوید، متوجه می‌شوید که می‌توانید روتین‌هایی برای استراحت در کار ایجاد کنید که مولد هستند و به شما اجازه می‌دهند با تمرکز برای 6، 8، 10 یا حتی 12 ساعت در روز کار کنید، در حالی که هنوز احساس خوبی دارید. برنامه ریزی و تمرین روزانه به بهبودی کار و حال شما می انجامد.

چارچوب زمانی

برای ایجاد حس فوریت و جلوگیری از غرق شدن در کار، ایجاد دوره‌های زمانی مشخص یا «جعبه‌های زمانی» که در آن کار می‌کنید مفید است. یک تایمر تنظیم کنید و بیشتر یا کمتر از زمانی که تنظیم کرده اید کار نکنید. بیاد داشته باشید که خستگی و ناکارامدی حاصل از آن بتدریج شروع می شود. برای یک دوره زمانی کوتاه استراحت کنید و روال کلی کار-استراحت را تکرار کنید. اینگونه کار کردن به شما کمک می کند تا بر اهمال کاری غلبه کنید زیرا احساس غرق شدن در یک پروژه را نخواهید داشت. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که دانش‌آموزان (یا هرکسی) کار را به تعویق می‌اندازند این است که از اینکه نمی‌دانند چگونه شروع کنند احساس اضطراب می‌کنند و/یا اینکه نمی‌دانند باید برای چه مدت زمان به کار ادامه دهند. با محدود کردن زمان صرف شده روی چیزی به جعبه‌های زمانی، می‌توانیم اضطراب ناشی از هر یک از این مشکلات را کاهش دهیم. کار برای مدت معین همچنین به توقف کمال گرایی کمک می کند و میل به صرف زمان بیشتر از حد لازم را برای یک پروژه مهار می کند. بسیاری از مردم از این رنج می برند. آنها ساعت های طولانی کار می کنند تا پروژه خود را تا جایی که ممکن است کامل کنند. گاهی اوقات این منجر به انجام کارهای بزرگ می شود. با این حال، اغلب دشمن بهره‌وری است، زیرا منجر به طولانی‌تر شدن یک کار می‌شود. به عنوان مثال، اگر 10 ساعت طول بکشد تا یک تکلیف با استاندارد 70 درصد انجام شود، آیا ارزش آن را دارد که 20 ساعت کار کنید تا آن را با استاندارد 72 درصد تکمیل کنید؟ گاهی اوقات بله، اما معمولا نه.

باکس زمان ابزاری عالی برای توقف کمال گرایی در مسیرهای خود است. این ما را مجبور می کند یک کار را با استانداردهای خوب و نه بیشتر انجام دهیم. هم برای جلسات مطالعه و هم برای کل پروژه‌ها، بسیاری از دانش‌آموزان می‌بینند که با کار کردن در مقیاس زمانی مؤثرتر کار می‌کنند. با انجام این کار، احساس فوریت بیشتری در کار خود ایجاد خواهید کرد، زیرا فقط تا زمانی که تایمر به صدا درآید به ادامه کار فکر می کنید. کار برای مدت زمان نامشخص، شروع و ادامه کار را دشوارتر می کند. همچنین حالت کار آهسته و غیر فوری و/یا کمال گرایی را تشویق می کند. برای جلوگیری از این امر، از باکس زمان استفاده کنید و برای کار خود محدودیت زمانی تعیین کنید.

تکالیف را اولویت بندی کنید و از مرزهای نمره/زمان آگاه باشید

میزان تأثیر یک درس یا پروژه بر نمره و معدل نهایی شما و مدت زمان تکمیل آن در مقایسه با یکدیگر متفاوت است. بنابراین، مهم است که زمان بیشتری را صرف پروژه‌هایی کنید که امتیاز بیشتری به آن‌ها می‌دهند و کمتر برای پروژه‌هایی که این کار را نمی‌کنند. در ابتدای سال تحصیلی، باید درس خود را تجزیه و تحلیل کنید تا بدانید که هر پودمان/امتحان/پروژه چه درصدی به نمره نهایی کمک می کند. این نشان می دهد که کدام بخش ها به زمان و تلاش بیشتری نسبت به سایرین نیاز دارند. تا زمانی که این کار را انجام ندهید، اغلب مشخص نخواهد شد که ماژول های ارزشمندتر کدامند. سپس می‌توانید بر حوزه‌هایی که بیشتر به نمره کلی شما کمک می‌کنند تأکید بیشتری داشته باشید و زمان صرف شده برای موارد کم‌ارزش را محدود کنید. با دریافت بازخورد در طول سال، جایی که زمان و تلاش خود را صرف می کنید، دوباره تنظیم کنید. انعطاف پذیر باشید و توجه داشته باشید که در کجا برای به دست آوردن نمرات مورد نظر خود تلاش می کنید. هنگامی که برای دوره های آموزشی نمره دریافت می کنید، آن ها را در برنامه های خود دوباره بررسی کنید. به عنوان مثال، اگر در یک ماده درسی خیلی خوب عمل می کنید، زمانی را که برنامه ریزی کرده اید برای بازنگری در امتحان مربوطه صرف کنید، کاهش دهید و در عوض، برای امتحان موضوعی که با آن مشکل دارید آماده شوید. هیچ راهی برای متعادل کردن کامل این موضوع وجود ندارد، زیرا بر اساس حدس و گمان خواهد بود. به سادگی تمام تلاش خود را بکنید و تا جایی که می توانید هوشمندانه کار کنید. با تمرین بیشتر بر این مهارت تسلط بیشتری پیدا می کنید.

خود را به طور مکرر آزمایش کنید

برای تنظیم برنامه های مطالعه و درک بهتر آنچه که باید روی آن کار کنید، همیشه آگاهی از اینکه دقیقاً چقدر خوب در حال پیشرفت به سمت نمره نهایی خود هستید ضروری است. جدا از کار درسی و بازخورد در کلاس، آزمایش کردن خود بهترین راه برای انجام این کار است. مقالات/سوالات امتحانی گذشته را جمع آوری کنید و مرتباً خود را با آنها امتحان کنید. در حالت ایده‌آل، از کل مقالات آزمون سال‌های گذشته استفاده کنید (با فرض اینکه درس خیلی تغییر نکرده باشد). همچنین، خود را در شرایطی مشابه نحوه شرکت در آزمون واقعی آزمایش کنید. دادن همان مقدار زمانی که در امتحان واقعی به خود می دهید بسیار مهم است. یک تایمر تنظیم کنید و به آن پایبند باشید. هنگامی که برگه امتحانی را کامل کردید، آن را خودتان علامت بزنید یا آن را به معلم/هم شاگردی بدهید تا علامت بزند. مطمئن شوید هر کسی که آن را علامت‌گذاری می‌کند، این کار را با پیروی از یک برگه پاسخ صحیح/طرح علامت‌گذاری انجام می‌دهد. مشخص کردن اینکه در حال حاضر در چه سطحی کار می کنید، نشان می دهد که مطالعات بعدی شما باید کجا متمرکز شوند. به عنوان مثال، اگر روی یک امتحان انشا کار می کنید، ممکن است یاد بگیرید که محتوای نوشته شما خوب است، اما مقدار آن باید افزایش یابد. در این صورت، می‌توانید در آزمون‌های تمرینی بیشتر شرکت کنید و به سادگی برای نوشتن سریع‌تر و طولانی تر کار کنید. آزمون‌های تمرینی علاوه بر اینکه یک ابزار ارزیابی هستند یک ابزار یادگیری فوق العاده هم هستند.

کار را زودتر شروع کنید

چه در طول ترم و سال تحصیلی و چه در طول روز زود شروع کردن یک امتیاز شاخص محسوب می شود. بسیاری از مردم مطالعه صبحگاهی را بهترین کار می دانند. خودتان این را امتحان کنید و ببینید آیا می توانید به باشگاه بپیوندید یا خیر. تکمیل مطالعات ضروری در ابتدای ترم یا روز روش بسیار خوبی برای انجام مطالعه بیشتر است. شروع زودهنگام کار اغلب آسان تر است زیرا احتمال کمتری برای پرت شدن و درگیر شدن در انجام کارهای دیگر وجود دارد. تماشای تلویزیون، مرور اینترنت یا استراحت با دوستان اغلب بهتر است تا پایان زمان مطالعه کنار گذاشته شود. خواهید دید که این فعالیت‌ها به جای حواس‌پرتی به پاداش تبدیل می‌شوند و می‌توانید بدون نگرانی از اینکه باید کارهای بیشتری انجام می‌دادید، از بقیه روز لذت ببرید. مطالعه زودتر در روز در یک «جعبه زمانی» مشخص، قبل از اینکه فرصتی برای حواس‌پرتی به هر چیز دیگری داشته باشید، راهی عالی برای افزایش کارایی مطالعه و لذت بیشتر از روزهایتان است. اگر در اوایل روز کار می کنید یا آمادگی کافی ندارید برای اولین زمان ممکن برنامه ریزی کنید. می توانید خود را با این شرایط تطبیق بدهید. اگر دشوار بود با مشاور یا فردی آگاه مشورت کنید.

علاوه بر درس خواندن استراحت را هم برنامه ریزی کنید

اگر هوشمندانه کار می کنید، نیازی به کار بی وقفه نیست. استراحت های زیادی را برنامه ریزی کنید و برای تفریح ​​اهمیت قائل شوید. فعالیت های لذت بخش تمرکز و حافظه شما را تقویت می کند. همانطور که ماهیچه ها بعد از تمرین برای رشد به استراحت نیاز دارند، ذهن شما نیز پس از انجام تمرین نیاز به استراحت دارد. این مفید است که بطور برنامه ریزی شده تا حد امکان از عادات مطالعه و کار خود دور شوید. زمانی را برای سفر به شهر دیگر، یا مکان های تفریحی اختصاص دهید یا به سادگی سعی کنید کاری جدید انجام دهید. دور شدن و خوش گذرانی به این معناست که وقتی به درس خواندن بازگشتید، کاملاً آماده یادگیری، سخت کار کردن و کسب بهترین نمرات خواهید بود. دوباره شروع کردن پس از یک استراحت مناسب، مغز و ذهن را فعال می کند و یادگیری و یادآوری را بهبود می بخشد.

حواس پرتی های احتمالی را به حداقل برسانید و چند کاری را حذف کنید

یکی از بزرگترین دشمنان کار موفق در عصر مدرن، فراوانی حواس پرتی است. زمانی که در حال مطالعه هستید، باید مطمئن شوید که مطالعه می کنید و هیچ کار دیگری انجام نمی دهید. توانایی شما برای متمرکز کردن تمام توجه خود بر روی کار در حال انجام یک دارایی قدرتمند است. توجه و تمرکز مناسب کلید یادگیری است. تلاش برای انجام بیش از یک کار در یک زمان یا جابجایی بین فعالیت‌ها این امر را به خطر می‌اندازد. اگر به تلفن همراه و اینترنت عادت کرده اید تلفن همراه خود را خاموش کنید و مرورگر اینترنت را ببندید. اگر اینها همچنان یک حواس پرتی احتمالی باقی می مانند، دسترسی به آنها را تا حد امکان دشوار کنید. به عنوان مثال، گوشی خود را خاموش کنید و آن را دور از دید یا دور از دسترس قرار دهید. در نظر بگیرید که آن را به یکی از دوستانتان بدهید یا آن را در اتاق دیگری بگذارید تا زمانی که کارتان تمام شود. این حواس‌پرتی‌ها میزان کارآمدی شما را به خطر می‌اندازد، و حتی بدتر از آن، می‌تواند منجر به توقف کامل کار شود. فقط بررسی یک وب سایت یا یک شبکه اجتماعی برای یک لحظه می تواند باعث ایجاد یک سری محرک های داخلی و خارجی شود و در کوتاه مدت انگیزه و تمرکز خود را از دست خواهید داد. این می تواند مانع بزرگی برای دانش آموزان و دانشجویان باشد. اگر تلاش‌های گذشته‌تان برای مطالعه با این دشواری همراه بوده است به نظر می‌رسد که حذف عوامل حواس‌پرتی را باید در اولویت قرار دهید.

چرا در مدرسه یا دانشگاه هستید؟

دانستن اینکه دقیقاً از دوره خود چه می‌خواهید و قرار است چه کاری انجام دهید، بیشتر به شما کمک می‌کند تا تمرکز و مطالعه خوبی داشته باشید. شاید شما حرفه ای هستید و می خواهید پس از دوره خود وارد یک صنعت خاص شوید. اگر چنین است، در مورد نقش شغلی مورد نظر خود، میزان درآمدی که می خواهید به دست آورید، کجا می خواهید کار کنید و غیره تحقیق کنید. دریافت جزئیات به شما کمک می‌کند که برای ادامه این دوره احساس انگیزه کنید. برای برخی از دانش آموزان، هیچ نقش شغلی مشخصی در پایان وجود ندارد. این بدان معنا نیست که شما نمی توانید هدف روشنی برای مطالعه سخت پیدا کنید. شاید از این موضوع لذت می برید و تنها به همین دلیل می خواهید آن را مطالعه کنید. اگر اینطور است، کارهای مشخصی را در نظر بگیرید که می توانید انجام دهید تا بیشتر از آن بهره ببرید. این ممکن است باعث شود که مقاله ای در زمینه خودتان منتشر کنید. درک اینکه چرا در حال مطالعه هستید و واقعاً از دوره خود چه می خواهید، راهی عالی برای افزایش تمرکز و لذت شماست.

تعیین اهداف برای نمرات

تعیین اهداف برای نمرات مورد نظر، تعیین سطح کار مورد نیاز برای دریافت آنها را آسان تر می کند. هدف "به دست آوردن بهترین نمراتی که می توانید" خوب است، اما به اندازه کافی خوب نیست. این اهداف باید خاص تر و در حالت ایده آل بسیار خاص باشند. بسیاری از دانش آموزان در حال حاضر اهدافی را برای نمراتی که می خواهند به دست آورند، دارند. اگر شما ندارید، اکنون به این فکر کنید که اهداف شما چه می‌تواند باشد. اگر برای ورود به یک رشته دشوار در دانشگاه آماده می شوید سطح اهداف کوتاه مدت تان هم باید متناسب و مشخص باشد. داشتن اهداف روشن برای نمرات مورد نظر، تشخیص آنچه را که برای دستیابی به آنها نیاز دارید آسان تر می کند. این تا حدی با صرفه جویی در وقت شما برای کنار گذاشتن یادگیری چیزهایی که نیازی به آن ندارید به دست می آید. یادگیری برخی از مهارت ها و اطلاعات ممکن است زمان زیادی را صرف کند، اما اگر فراتر از آن چیزی باشد که باید یاد بگیرید، اتلاف وقت خواهد بود. به عنوان مثال، اگر هدف شما نمره قبولی باشد و درک شما از مفاهیم به اندازه کافی قوی نباشد که بتوانید نمره قبولی را دریافت کنید، برای یک امتحان انشا، یادگیری مقدار زیادی نقل قول (که برای گرفتن نمره بالا ضروری است) فایده ای ندارد. اهداف برای نمرات همچنین به شما این امکان را می‌دهند که موفقیت‌ها را جشن بگیرید و در صورت نیاز شما را به انجام کارهای بیشتر تشویق کنند. هنگامی که تصمیم گرفتید نمرات مورد نظر خود را چگونه انتخاب کنید، دقیقاً دریابید که برای رسیدن به آنها باید روی چه چیزی کار کنید. سپس برنامه مطالعه خود را حول محور کار بر روی این زمینه ها بسازید (با آزمایش های منظم برای اطمینان از پیشرفت خود).

روشن کردن اهداف جلسه مطالعه

اهداف کوتاه مدت و اهداف روزانه برای یادگیری و انگیزش کارامد هستند. هر بار که برای مطالعه می نشینید، باید مشخص کنید که قرار است چه کاری انجام دهید و چه چیزی می خواهید از جلسه به دست آورید. برنامه ریزی برای "مطالعه برای نمره بالا" با "50 دقیقه خواندن و حاشیه نویسی فصل 1" موثر نخواهد بود. مطالعه بی هدف در حالی که ساده لوحانه باور می کنید که در حال یادگیری هستید بسیار آسان است. کار به این روش مبهم و پراکنده اغلب به این معنی است که شما در کار خود یاد نمی گیرید یا پیشرفت نمی کنید. در عوض، هر بار که می نشینید، اهداف متمرکز و واضحی داشته باشید. اهداف کوتاه مدت باید در مسیر اهداف بلند مدت باشد. در پایان جلسه مطالعه، شما همچنین می توانید تکلیف را بررسی کنید و این به شما کمک می کند تا انگیزه بیشتری برای ادامه کار داشته باشید. حس پیشرفت فزاینده با هر جلسه مطالعه تکمیل شده، شتاب ایجاد می‌کند و هر جلسه مطالعه متوالی را آسان‌تر می‌کند. تکمیل کار یک پاداش درونی فوق العاده است.

هنگام استراحت از محل کار خود دور شوید

وقتی یک استراحت کوتاه از کار می‌کنید، بسیار مهم است که واقعاً استراحت کنید. اگر در حال مطالعه روی صفحه نمایش کامپیوتر هستید (شاید در حال نوشتن یادداشت های سخنرانی هستید)، استراحتی که می گیرید باید دور از کامپیوتر باشد. اگر هر ساعت فقط 10 دقیقه استراحت می کنید، مهم است که این استراحت را زمانی انجام دهید که ذهن و بدن شما از چیزی که روی آن کار می کردید جدا شود. اگر در رایانه کار می کنید، با باز کردن یک صفحه جدید مرورگر و بررسی یک کانال خبری یا یک شبکه اجتماعی دیگر کار نمی کنید، اما آیا واقعاً استراحت می کنید؟ نه واقعا. در عوض، از میز و کامپیوتر دور شوید. یک کار فیزیکی انجام بدهید. شاید پیاده روی کنید یا دراز بکشید. حداقل به صفحه نمایش نگاه نکنید. وقفه باید صرف چیزی متفاوت از آنچه انجام می دادید شود. اگر پشت صفحه کامپیوتر نشسته‌اید، ۱۰ دقیقه دراز کشیدن بیرون روی مبل راحتی می‌تواند به شما کمک کند تا به اندازه کافی آرام شوید. ممکن است برای شما مفید باشد که ذهن خود را با چیز دیگری درگیر کنید. اگر ذهن خود را با چیز دیگری درگیر نکنید، مانند یک بازی ویدیویی یا کتاب، ممکن است متوجه شوید که ذهنتان درگیر کاری است که انجام می‌دادید. برای جدایی ذهنی بیشتر و استراحت بهتر، کاری را در نظر بگیرید که توجه شما را از چیزی که روی آن کار می‌کردید دور کند. ریکاوری ذهن بسیار ضروری است و کارایی تان را را افزایش می دهد. گاهی در عمق یک فیلم فرو بروید تا همه چیز را نادیده بگیرید. این کمک می کند که دگیری ذهنی تان با مطالب بطور موقت کاهش یابد و آن بخشی از ذهنتان که در گیر بود بازیابی شود.

یک شریک مطالعه و/یا یک گروه مطالعه پیدا کنید

مطالعه با افراد دیگر یک راه عالی برای دریافت بیشتر از دوره شماست. تحقیقات نشان داده اند که فعالیت گروهی فعال بودن، انگیزه داشتن، و پاشخگو بودن را افزایش می دهد. بسته به ترجیحات شما برای کار و شخصیت شما، این می تواند یک چشم انداز فوق العاده یا دلهره آور باشد. با این حال، ایجاد یک گروه مطالعه، یا حداقل یک نفر که به طور منظم با او کار می کنید، می تواند کمک زیادی کند. توضیح موضوعات و پرسش از یکدیگر، درک شما را تقویت می کند و اطمینان حاصل می کند که مطالب را کاملاً درک می کنید. مطمئن شوید که افراد مناسبی را برای مطالعه انتخاب می کنید. شاید بهتر نباشد با دوستی که تفریح می کنید مطالعه کنید (مگر اینکه رفیق گرمابه و گلستان باشد). علاوه بر این، مطمئن شوید که با افرادی با توانایی مشابه مطالعه می کنید. "تحمل کردن" کسی که خود در حال تقلا است مولد نخواهد بود. کار در یک گروه نیز می تواند ایده درخشانی باشد. این می تواند لذت بخش ترین راه برای کار باشد، به خصوص اگر به طور طبیعی بسیار اجتماعی هستید. کار در یک گروه به شما کمک می کند تا به یکدیگر انگیزه دهید و می تواند دیدگاه های زیادی را ارائه دهد. توجه داشته باشید که هدف مطالعه و یادگیری فراموش نشود.

مهارت های کامل و جستجوی بازخورد

به ناچار مهارت هایی در موضوع شما وجود خواهد داشت که باید به آنها مسلط شوید. این مهارت ها معمولاً به شخص دیگری نیاز دارند تا توانایی شما را نقد کند. برای بهبود این مهارت‌ها تا حد امکان به دنبال بازخورد باشید. چه در آزمایشگاه کار کنید و چه در حال نوشتن مقاله باشید، مهارت هایی که باید توسعه دهید را نمی توانید به طور کامل توسط خودتان مشخص کنید و بهبود بخشید. شما به یک کارشناس نیاز دارید. این شخص اغلب معلمی خواهد بود که به شما درس می دهد. در این صورت هم ممکن است شانسی باشد که اطلاعات آنها چقدر مفید می تواند باشد و آیا آنها به طور منظم همانطور که شما می خواهید ارائه می شوند یا خیر. اگر به اندازه کافی آنها پیشنهاد نمی دهند یا به اندازه کافی مفید نیستند، به دنبال مربی دیگری از مدرسه بگردید و در کنار آنها کار کند تا کمک بیشتری ارائه دهند. در مواردی مانند مقاله نویسی، باید به طور منظم تمرین کنید. حتی اگر کارتان نمره گذاری نشود، تمرین کنید. هرچه بازخورد بیشتری دریافت کنید، بهتر است، بنابراین بد نیست از معلمان دیگر بخواهید که کار شما را نقد کنند. هر مجموعه مهارتی را که می‌خواهید توسعه دهید، به درستی تمرین کنید، به طور منظم تمرین کنید، به دنبال بازخورد باشید و سپس پیشرفت کنید. از این فرآیند بارها و بارها استفاده کنید، تا زمانی که مجموعه مهارت های خود را به شکل حرفه ای توسعه دهید.

ایجاد رابطه با معلم / مربی

داشتن رابطه بین شما و مدرسه/دانشگاه شما بسیار مفید خواهد بود. در بسیاری از مراکز شما یک "معلم یا استاد" دارید، که به طور مرتب با او ملاقات می کنید تا در مورد پیشرفت خود کار کنید. اگر معلم شما این کمک اضافی را ارائه نمی دهد، فردی را پیدا کنید که بتواند این نقش را برای شما به عهده بگیرد. معلم شما می تواند برای دوره شما راهنمایی کند و به شما اطلاع دهد که چه انتظاری دارید. او می تواند به سؤالات در مورد هر امری پاسخ دهد. برای مثال، یک معلم خصوصی ممکن است به شما کمک کند تا برگه‌های امتحانی قدیمی را برای کار پیدا کنید، یا بفهمید امتحان از چه نوعی است. اگر مشکلی در طول دوره شما پیش بیاید و به کمک نیاز داشته باشید (شاید بیمار شده اید و نیاز به یک پروژه طولانی مدت داشته باشید)، کمک و مشاوره معلم راهنما می تواند ضروری باشد. همچنین، اگر از خانه دور شده اید و در مورد مسائل روزمره مانند مدیریت پول، غذا خوردن و غیره به راهنمایی نیاز دارید. داشتن فردی مسن تر که بتواند شما را راهنمایی کند، زندگی را آسان تر می کند.

یک مربی آگاه و توانمند می تواند مسیر مطالعه-یادگیری را برای دانشگاه و حرفه مناسب هموار کند و مشکلات متداول پیش روی دانش آموزان و دانشجویان و هر فردی که برای ترقی خود نیازمند کسب دانش و مهارتهای اساسی است را پیشگیری و در صورت نیاز درمان کند. آشنایی و در رابطه بودن با یک فرد آگاه و کارشناس یکی از ضرورتهای جهان پیچیده و دشوار کنونی ماست.

استفاده از مطالب ارایه شده در این پایگاه، صرفا با ذکر منبع آزاد می باشد.